هرچی دست و پا میزنه بیشتر تو باتلاقی که ساخته فرو میره ، سالهاست که مرده ولی همچنان به دَر ها میکوبد شاید رها شود ...

دستشو که گرفتم ، تمام وجودم یخ زد فقط دلم میخواست زودتر دستهامو از دستهاش جدا کنم .

 

13 ساله پیش فهمید که باید مسیرش رو عوض کنه ، بچه ی 3 ماه ای که باید تو بغل مهری خانم ،همسایه طبقه بالا، بزرگ میشد و حالا برای رسیدن مادرش به اهدافش، طعمِ آغوش مادرانه را نچشه.

 

مادری که یادش رفت مادر بودن یعنی چی ، راهشو ادامه داد و از مشهد رهسپار منطقه ای حاشیه نشین تو غربی ترین نقطه ایران شده بود !حالا دیگه لازم نیست بچه دوم رو بسپاره دسته همسایه ها، دختر بزرگتر بخاطر رویاهای مادرش تمام مسئولیت های خونه رو به عهده گرفته ، دختر 10ساله ای که باید تو دنیای شاد و متفاوت خودش غرق باشه ، حالا یه کدبانو تمام عیاره که حتی بهتر از مادرش اصول خانه داری و مدیریت خانه و خانواده رو بلده ....

 

امروز حالا این مادره متفاوت روبروم ایستاده و دستهاش رو خیلی سرد و بی تفاوت تو دستام گذاشته و سعی داره بگه خیلی متفاوت شده ، 13 ساله پیش من آدم دیگه ای رو میشناختم نه یه بت که تنها خودش رو ستایش میکنه!

 

میز شام که آماده شد ، افکار روشنفکرانه اش رو تند تند میگفت و خوش حال بود که به این سطح از روشنفکری رسیده!

 

همونطور که تو رویاهاش سیر میکرد برگشت و گفت آدمهایی که دوبار ازدواج میکنند خیلی آدمهای موفق تری هستند !

 

بچه و شوهر دیگه دست و پا گیرن ، جلوی زندگی کردن و لذت بردن از زندگی رو میگیرن ...  و تمام قد از طلاق و ازدواج با پسری پولدار و جوان تر دفاع میکرد .

 

انقدر حرفهاش بوی گندی میداد که فضا رو مسموم کرده بود ، شاید باید یک دور مغزم تمام حرفهایی رو که شنیده و پردازش کرده بود رو بالا میاورد تا شاید کمی بهتر بشم ...

 

1 ماه از آخرین دیدارمون میگذره ، زن کنار تابلو نقاشیش می ایستد و همسرش را به بیرون از گالری هدایت میکند تا مبادا کسی تنها کسی که تمام این سالها پشتش بوده رو ببیند ...

 

یه لبخند تنفر برانگیز میزند و به دنبال نگاه خریدارانه ای میگردد ...

 

پدر و بچه ها الان 1 ماهِ از مادر بی خبرند ...

 

تهران چه شهر بدی است وقتی آدمها خودشان را غرق زرق و برق بیخودش میکنند .. تهران همان رویای پوچ آدمهاییست که فقط به دنبال دیده

شدنن و مهم نیست از چه راهی !

 

 

+کاش هر کدوم از ما بدونیم هدفمون از زندگی چیه ، کاش هرکدوم از ما ارزش هایی داشته باشیم که بهشون پایبند باشیم ، کاش انقدر راحت مهربونی رو تو وجودمون نمیکشتیم ، کاش ... کاش هیچوقت از خط قرمزهای زندگی عبور نمیکردیم