.......

همیشه تو زندگی هر آدمی بودن آدمهایی کنارشون باعث دلگرمی میشه، یه آدمهایی مثل کوه پشتت باشند و نذارن زمین بخوری، حالا توهم داشتن همچین پشتیبانی تو زندگیم و بتی که ازشون ساختم.. کاخ آرزوهامو نابود کرده، برای تویی که لبخندت و مهربانی هات نصیب غریبه ها شد و تمام تلاشت اینه که ببینی غول بدبختی چطور زمین گیرم میکنه ... دلم میخواست پر از نفرت بشم و تمام بدی ها رو برات بخوام اما حتی ارزش اینم نداری که بخوام ازت متنفر باشم ...خدایا کجای این قصه نشستی؟